Gerben D.
Wijnja
Buitenland
Italië
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
11
|
12
|
13
|
14
|
15
|
16
|
17
|
18
|
19
|
20
|
21
|
22
|
23
|
24
|
25
|
26
|
We bezochten dit jaar het
noorden van Italië. Via de Brennerpas kwamen we in de Zuid-Tiroler
Alpen en de Dolomieten. Van diverse steden en landschappen volgen
hieronder de meest in het oog springende 'bezienswaardigheden.
Op onze reis naar Italië (2015) overnachtten we in Zuid-Duitsland.
Vandaar ging het via de Tegernsee naar onze eindbestemming n het
Italiaanse dorpje Natz. De Tegernsee is prachtig gelegen, reden waarom
het toeristische aantrekkingskracht heeft wat heeft geleid tot een
populair en luxe vakantieoord.
Het meer behoort tot de schoonste van Beieren. Al in de jaren 60 van de
vorige eeuw was hier riolering aangelegd met een rioolwaterzuivering.
|

De Tegernsee

Tegern
Onderweg
door Tegern zagen we fraaie muurschilderingen op winkels en
woonhuizen. In een flits knipte ik dit 'onschuldige' plaatje.
|
Opvallend in het
stadje Tergern is de voormalige kloosterkerk St. Quirin die zijn
karakteristieke aanzien te danken heeft aan de twee torens. De huidige
kerk is van oorsprong laat-gotisch (1471) maar werd eind zeventiende eeuw door Antonio Riva in barokstijl omgebouwd. De plafondfresco's zijn
van de hand van Hans Georg Asam, vader van de beroemde broers Quirin
(hij werd in Tegernsee geboren) en Cosmas Damian.
In de kerk staken we een kaarsje aan voor Jelmer. Zo was hij ook bij ons
in gedachten.
|

Voormalige
kloosterkerk van Tegern

Kaarsje
voor Jelmer in de kloosterkerk

Plafondfresco's
kloosterkerk
Natz
in Zuid-Tirol bij de Dolomieten.
Onze eindbestemming was het dorpje Natz, gelegen in het Eisacktal, een
appelhoogvlakte. Vanuit dit dorp maakten we dagelijks excursies door
Zuid-Tirol en de Dolomieten. We genoten van de vriendelijke gastvrijheid
in het pension, die zich het beste laat omschrijven als huiselijk met
een uitstekende keuken. Geen overdreven luxe gedoe van zoveel sterren
maar wel gezellig, mede door de reisgenoten. Op de foto een impressie
van zo’n appelgaard waarvan de appels te zijner tijd in september
geoogst gaan worden. Dat gebeurt door Hongaarse appelplukkers,
seizoenwerkers die elk jaar voor dit werk hier neerstrijken en wonen in
het pensioen dat ruim een week onze uitvalsbasis was.
|

Appelgaard
in Natz

Onweer
op komst
En
toen viel de nacht over de bergen die Natz omgeven. Er leek een zware
onweersbui in de maak. Goed voor de afkoeling, want wat was het er heet.
|
De
eerste stad die we in Italië bezochten was het mooie Vipiteno dat
gelegen is op het kruispunt van de bergpassen Passo der Brennero
(Brennerpas), de Passo Giovo (Jaufenpas) en de Passo di Fénnes
(Penserjoch). De zilver- koper- en zinkmijnen van weleer zorgden voor
rijkdom waarvan de chique winkelstraat, de Hauptstrasse, getuigt.
|

Vipiteno met heilige
Nepomuk en Zwölferturm
De
gevels in de Hauptstrasse zijn versierd met karakteristieke erkers, kantelen en prachtige
smeedijzeren uithangborden. De pasteltinten op de muren geven een
bijzonder karakter aan het straatbeeld. We zien rechts op de foto het
standbeeld van de heilige Nepomuk, bisschop en "Schutzpatron".
Het stadje dat nu ruim 5000 inwoners telt, werd vroeger geregeld
getroffen door overstromingen en ook de pest was een ware kwelgeest.
Nepomuk moest de bewoners tegen dat onheil beschermen.
|

Bolzano
Bolzano bezochten we in het bijzonder om een
bijzondere reden. In het Zuidtiroler Archeologiemuseum kwamen we oog in
oog te staan met Ötzi, een ijsmummy uit de Kopertijd van de nieuwe
steentijd. De mummy, waarover verderop meer, dateert van 3300 jaar voor
Christus en is daarmee honderden Jaren ouder dan de piramide van Cheops.
Bolzano (of Bozen – het gebied is tweetalig) is het industriële,
toeristische en culturele centrum van het voornamelijk Duitstalige Südtirol.
Het oude centrum werd door ons bezocht in een zinderende hitte. We zien
de meer dan 100.000 inwoners tellende stad in de diepte liggen.
|





Bolzano
kent grote pleinen en brede straten, maar het kent in de oude stad
ook smalle straatjes en
steegjes met schilderachtige poortjes.
|
De
Dolomieten
Dit
is een indrukwekkende bergketen die deel uitmaakt van de zuidelijke
Kalkalpen. Typisch voor dit bergmassief zijn de steile rotswanden en
pieken die ontstaan zijn door erosie en verwering. Men deelt de
Dolomieten wel in in de westelijke en de oostelijke bergketens. De
laatste zijn het fraaist, vooral bij zonsopkomst. Ze bereiken een hoogte
van ongeveer 3000 meter. Het gebied maakt deel uit van de
Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Wij
troffen het niet heel goed voor het maken van foto’s: de lucht betrok
en er vormden zich zware buien boven de bergmassieven. Tussendoor kon
toch nog wat karakteristieks vastgelegd worden.
|



Vanachter het raam
van de bus gefotografeerd. Het effect van spiegeling is zichtbaar. Een
zware bui stond op het punt zich te ontladen.
|


Kronkelend beweegt
de weg zich langs grillige bergmassieven richting dal.

Een
drieduizender van het Dolomietenmassief verdwijnt in de wolken. In de
pracht van de laatste zonnestralen geeft de berg haar geologische
karakter prijs.
|
Ortisei
( Sankt Ulrich)
In
het Val Gardena ligt op een hoogte van 1236 meter Ortisei. Dit
Ladinische dorp heeft een rijke geschiedenis als handelsplaats, een
verhaal dat teruggaat tot in de Oudheid. De bebouwing is opmerkelijk en
past zich wonderwel in het prachtige landschap waarmee het dorp is
omgeven. Met een gondelbaan kun je je comfortabel naar de hoger gelegen
bergweide Alpe di Seceda of de Alpe di Siusi, beter bekend als de Seiser
Alm laten brengen. Over die hoogvlakte verderop meer.
Vooral de houtsnijkunst staat hier hoog in het vaandel.
In het gezellige dorpscentrum met haar voetgangerszône zagen we daar
volop voorbeelden van. Levengrote stieren, uit hout gesneden, maar ook
een sneeuwkanon en in de kerk was het kunstniveau ook zeer hoog. De
foto’s hieronder spreken verder voor zich.
|

Vanaf
de parkeerplaats voerde een loopbrug over de snelweg naar het prachtige
centrum van het dorp Ortisei. Dat hotel met zwembad aan de rand heeft
wel wat decadents, maar het stoorde niet echt in het aanzien van het
geheel.
|

Het
sneeuwkanon uit hout gesneden maakt onderdeel uit van de Idea Unika, Art
in the Centre dat in de maanden juli tot en met halverwege september te
bewonderen was.
|

Wonderschoon
interieur St. Ulrich Kirche
De St. Ulrichs Kirche is in het dorp een niet te missen monumentaal
hoogtepunt. Vooral het interieur is waanzinnig fraai. De kerk is gewijd
aan de heilige St. Ulrich. Het bisdom waar de kerk onder valt is rijk en
bezit in het Val Gardena vele boerderijen. De huidige kerk dateert van
1793. In de loop van de negentiende eeuw vervaardigden houtsnijders en
creatieve ambachtslieden veel kunstwerken voor de kerk wat mede
gefinancierd werd door gulle financiële steun van rijken onder de
Ulricher bevolking. Je raakt er nauwelijks uitgekeken. Hier twee
impressies van al dat kerkelijke kunstschoon.
|

De preekstoel is voorzien
van ontelbare voorstellingen van het mooiste houtsnijwerk dat je je maar
kunt bedenken. Het is een monumentaal "meubelstuk" van
ongekende creativiteit en vakmanschap.
|

Terug
op straat is de schoonheid wederom oogstrelend. Een
aanrader voor een bezoek dus.

Schildering
op een reclamebord, gefotografeerd bij het Lago di Garda.
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
11
|
12
|
13
|
14
|
15
|
16
|
17
|
18
|
19
|
20
|
21
|
22
|
23
|
24
|
25
|
26
|
Home |