
Woensdag
9 september 2015 gefietst door Gaasterland en zowaar, er waren weggetjes
bij die we lange tijd niet gefietst hadden.
Gestart
bij Galamadammen nr. 11. Vervolgens 10, 8, 7 , 6, 15, 14, 17, 16, en 23.
Buitenom naar 24, 25, 26, 27, 28, 34, 35, 9 en 10. Zo’n
35 kilometer.
Een
fietstocht via het netwerk van de knooppunten is het handigst. Het
verslag van een middagje fietsen is ook gemaakt aan de hand van de via
dit knooppuntennetwerk afgelegde route.

Fûgelhoeke
Hemelum
Middagje
Gaasterland. Het land van gaasten en kliffen is gelegen in de
zuidwestelijke hoek van de provincie Friesland. In een middag kun je een
rondje maken op de fiets door dit afwisselende landschap. We hebben de
knooppuntenroutes als uitgangspunt genomen.
We parkeerden de auto bij het hotel-restaurant bij de Galamadammen. (KP
11). We gingen door de tunnel naar KP10 en vervolgden het fietspad dat
ons langs de oever van de Morra in Hemelum bracht. Onderweg passeerden
we het natuurgebied de Fûgelhoeke. Ooit stond hier een spinnekopmolen.
Die is nog steeds te bewonderen maar daarvoor moet je naar het
Zuiderzeemuseum in Enkhuizen. Hij werd ooit in de tweede helft van de
negentiende eeuw gebouwd t.n.v. Hemelum en was tot omstreeks 1947 in
bedrijf. Toen sloeg het verval toe, volgde afbraak in 1970 met als doel
plaatsing in het Buitenmuseum van Enkhuizen. Door omstandigheden
gebeurde dit pas in 1984. Sindsdien is de molen veel in bedrijf op het
museumterrein. Vrijwillige molenaars zorgen daarvoor.

Bakhuizen
Hoogte
We
vervolgden onze route naar Bakhuizen, dat wel wordt omschreven als een
van de fraaiste dorpen van Gaasterland. De foto toont ons een verhard
weggetje dat voert over het Bakhúster Heech, een bijzonder mooi stukje
Gaasterland waar je de golvende eigenschappen van het landschap prachtig
ervaart. Gaasten zijn hoogten in het landschap die ontstonden ten tijde
van de ijstijd. Wij volgden de knooppunten 7 en 6 maar voor het Heech
weken we even af van de route. Bij KP 6 kun je rechtsaf richting
vogelkijkhut en Laaxum, waar zich het kleinste havende van het
IJsselmeer bevindt. Een volgende keer meer daarover. Nu gingen we naar
KP 15.

Murnserdyk
tussen Bakhuizen en Mirns
Onderweg
naar KP 15 passeerden we op de Murnserdyk op de plaatselijke
begraafplaats een mooie, witgeschilderde klokkenstoel. In 1943 was die
verloren gegaan door een neerstortende Amerikaanse bommenwerper. De
vliegtuigemanning liet hierbij het leven. In 1953 werd een nieuwe
klokkenstoel gebouwd die tevens fungeert als oorlogsmonument. De
ligging, vlakbij het IJsselmeer is schitterend. Achter de bomenkrans
ontwaren we de blinkende golven van wat eens de beroemde Zuiderzee was.
De klokkenstoel is erkend als rijksmonument.

Mirns
aan het IJsselmeer
En
dan ontwaren we aan de oever van het meer bij Warns dit huisje dat
geheel solitair onder een hoge wolkenhemel weer en wind trotseert,
geheel onbeschermd. Achter het huisje de voormalige Zuiderzee waarin we
in de verte de moderne windturbines zien die moeten zorgen voor de
opwekking van voldoende energie om aan Europese richtlijnen te kunnen
voldoen. Hier en daar stuit dat ook op verzet van gemeenten zie aan het
IJsselmeer grenzen. Vooral in Súdwest-Fryslân is dat het geval.

Mirnser
Klif
Bij
KP 15 moet je even van de route afwijken. Tegenover het oude Rijsterbos
bevindt zich het Mirner Klif, een uniek stukje Gaasterland. Pal aan het
IJsselmeer bevindt zich een paviljoen dat als prettige pleisterplaats
kan dienen voor een blik op de talloze kiters die met hun kleurrijke
zeilen voor een levendig aanzien zorgen dat niet gauw verveelt. De grote
speelweide is met name ’s zomers een gewilde trekpleister voor
recreanten. Zwemmen kan hier uitstekend daar het ondiep water is. De
kitezone is aangegeven met boeien in het water zodat het voor beide
sporters een fijne locatie is.

We
verlaten dit prachtige oord om verder te fietsen. Onderweg is het
landschap in de sfeer van een mooie nazomerdag. We passeren meerder
plaatsen waar je foto's kunt maken. Allereerst gaan we langs de westrand
van het Rijsterbos naar Rijs naar KP 14. Vervolgens naar KP 16. We
passeren goede verblijfslocaties voor een paar dagen logeren in dit
mooie gebied. Maar wij zetten onze tocht voort. Via Oudemirdum en
Nijemirdum waar molen ’t Zwaantje in de verte pronkt. Langs de weg
worden we verrast door een pronkende zonnebloemenstrook. Maar er zijn
nog meer kleurrijke bloemen gezaaid die het landschap een vrolijke
aanblik geven. We volgen de nummering 24, 25, 25 27, 28 waarbij we
genieten van een mooi stukje Bremer Wildernis op deze route.

Aan de wal bij de Oarden

Fietstocht
rondje Grote Veenpolder van Weststellingwerf
We
starten ten zuidwesten Heerenveen, in Rottum in de Sintjohannesgaster Veenpolder
en fietsen richting kp 87 en 88. In de verte pronkt de bekende veenpoldermolen
De Hersteller waarover elders op de site meer komt.
We steken de Hogedijk over (voorheen Hogedijkstervaart) en fietsen door het
Oosterskar richting kn 75, 74 en 81. Met een zelfbedieningspontje (zie de foto)
steken we de Tsjonger of Kuunder over. Via kp 2 fietsen we door de
prachtige veenpolder richting 34. Rechts van ons bevindt zich de Brandemeer en
de Zevenbuurt. Over deze turfgraversstreek schreef S.P. Akkerman zijn prachtige
roman De Rijstvreters.
Na
kp 34 nemen we de eerste afslag ‘Voetpad’ en maken een ommetje, dwars door
de Rottige Meenthe. Hier krijgen we een indruk van de oude vervening die
achtergelaten is en eigenlijk nog ongerept is. Achter het dorp Munnekeburen
eindigt het pad en neemt een scherpe bocht naar links. We volgen het pad. Ook nu
gaan we weer door een prachtig gebied. Een infobord op de route informeer ons
over dit veenderijlandschap. Aan het einde van het pad arriveren we bij een
sluis. Bij het oversteken van deze
sluis zijn we weer op de route.
Na
dit schitterende ommetje door de ruigten van de Rottige Meente komen we
uiteindelijk weer terecht op het schelpenpaadje dat ons langs de gerestaureerde
veenpoldermolens van Nijetrijne voert: De Rietvink en De Reiger die vroeger, tot
in de Jaren 60 van de vorige eeuw, deel
uitmaakten van de bemalingstaak.
Aan
het eind van het schelpenpad slaan we rechtsaf en fietsen een klein stukje langs
de grote weg en steken vervolgens na
de brug de weg over om de route te
vervolgen naar kp 36 bij de Driewegsluis, een monumentaal pronkjuweel in de
veenpolder.
Via
75 en 77 fietsen we langs de Linde of Lende naar kp 79. Links van ons zien we in
de Lindevallei een poldermolen, de Gooyer die genoemd is naar de laatste
beroepsmolenaar Geert Gooyer. Op weg naar Wolvega is een bezoek aan de beroemde
schans de moeite waard om even van de fiets te stappen.
Even verderop kan weer linksaf geslagen worden, langs de haven van de
pleziervaarders. Daarlangs voert ook het pad naar de molen.
We volgen nu geen knooppuntenroute meer , maar rijden rechtstreeks door het
centrum van Wolvega via de oude weg naar Heerenveen. In Oudeschoot / Heerenveen
Zuid pakken we bij kp 25 de route weer op en gaan naar Nieuweschoot kp 27 en
vervolgens weer naar Rottum waar we de fiets weer op de fietsendrager van de
auto zetten.
De
lengte van deze route bedraagt ongeveer 50 km.

Veensluisje
karakteristiek voor turfvervoer
Onderweg passeerden
we dit karakteristieke oude veensluisje dat de herinnering bewaart aan de tijd
van de turfgraverij. Om de turven uit de polder te kunnen vervoeren moesten hier
en daar in dijkjes eenvoudige
sluisjes gebouwd worden. Dit is de enige die bewaard is gebleven. Het bestaat
uit twee sluishoofden met daartussen een zogenaamde groene kolk. Iedere veenbaas
had vaak z’n eigen sluisje. Desondanks ontstonden er wel ruzies bij zo’n
sluisje omdat iedereen zo snel mogelijk z’n turven wilde afvoeren.
Zo’n dertig jaar geleden redde Van der Meulen van Staatsbosbeheer dit sluisje
van de ondergang. De laatste renovatie dateert van 1997.

Fietspontje
veenpolder Weststellingwerf

Paddestoel
in de veenpolder van Weststellingwerf
Molen
De Reiger
Friese
molens
Aan de Veendijk passeren we
twee oude veenpoldermolens die dateren uit de negentiende eeuw.
De tweede molen die we bewonderen heet De Reiger. Op de nationale
molendatabase is hierover meer te lezen.
www.molendatabase.nl

Driewegsluis
bij Nijetrijne
Nederland
kent een drietal driewegsluizen en wel bij Gouda, Groningen en
deze in de Grote Veenpolder bij
Nijetrijne. Een driewegsluis is een
schutsluis met drie stel deuren. Omdat
hier voorheen drie kanaalniveaus op
een punt bij elkaar kwamen, was dit
een zeldzame verschijning die zo'n
bijzondere sluis nodig maakte.
Tegenwoordig zijn er nog twee niveaus.
Op de foto zien we links en rechts de
uitgangen naar de Linde.
In de buurt is een groot restaurant dat je onderweg niet over het hoofd kunt
zien.
|