Gaasterland - Rijsterbos

Vandaag, 18 februari 2015, maakten we een wandeling door het Rijsterbos in Gaasterland. We komen hier graag omdat het een schitterend bos is met mooie paden en paadjes, met bijzondere bomen, een rijke verscheidenheid aan paddenstoelen en een vleugje geschiedenis.
Het was prachtig weer en helemaal geen winter. Dit bos leent zich trouwens het gehele jaar door voor een mooie, niet zware wandeling die met paaltjes staat aangegeven. We liepen de blauwe route die zo’n 7 km lang is.
Gaasterland dankt zijn naam aan de ijstijd. Gigantische gletsjers schoven vanuit Scandinaviė over ons land en duwden de bodem op waardoor de zogenaamde gaasten (hoogtes) in het landschap ontstonden. Het ijs bracht ook enorme zwerfkeien mee, maar daarover meer bij een volgende foto. De meer landinwaarts gelegen gaasten werden al vroeg door boeren bewoond. Het woord gaast komen we bijvoorbeeld tegen in de plaatsnamen Gaast, Gaastmeer, Rotstergaast.
Uit de eikenbosjes die er groeiden, hakten ze hun (brand)hout. Op kwetsbare plekken langs de kust werden de eikenstammen ook als zeewering gebruikt. Op sommige plekken zijn die verweerde palen nog te zien. In de 19de eeuw was er veel handel in eikenschors. het bevat de looistof tannine, nodig voor het looien van leer. Die schors werd vermalen op zogenaamde eekmolens of runmolens. Daarvan is er in Friesland niet een overgebleven.

De foto toont ons de ingang van het bos in het hartje van het dorp Rijs. De lange laan leidt rechtstreeks naar het IJsselmeer. Maar leuker is het om de kleine kronkelpaadjes links in te lopen.

Op de tweede foto gunt een schilderachtig en kronkelend bospaadje ons mooie doorkijkjes op de akkers aan de rand van het bos. 

Palenscherm met kruiend ijs bij Hindeloopen 

In februari 2012 schoven massa’s ijsschotsen op de kust bij Hindeloopen. In de verte is dat te zien. Het palenscherm op de voorgrond werd gefotografeerd vlakbij het historische strandpaviljoen bij het stadje.

Langs de Oudegaaster Brekken

De Ryp is het waterrijke natuurgebied van It Fryske Gea dat zich uitstrekt tussen het meer en de spoorlijn Sneek Stavoren. In de Oudegaasterbrekken slapen ’s nachts in het winterseizoen duizelingwekkende aantallen kleine rietganzen. Wie deze vogels bij daglicht wil aanschouwen, moet de graslanden in de buurt opzoeken. De Mūntsebuorsterpolder en de Ryp zijn geliefde foerageerplaatsen voor de kleine rietgans. Het zijn de gasten in het winterseizoen. In het voorjaar nemen de weidevogels hun plaats in. De Mūntsebuorsterpolder is een polder op kalkarme zware klei. Het is hooiland dat in de zomer volop tot bloei komt met een kleurenpracht van echte koekoeksbloem, kruipende boterbloem, madeliefje, veldzuring en tweerijige zegge. Het schiereiland in de Oudegaasterbrekken hoort bij de Mūntsebuorsterpolder. In de rietkragen broeden bruine kiekendief, rietzanger, kleine karekiet en rietgors.

De Oudegaaster Brekken bij Nijhuzum

Op de eerste pinksterdag van 2015 maakte ik weer mijn favoriete rondje langs de boorden van de Oudegaaster Brekken. Bij Nijhuzum kwam ik langs de gerestaureerde spinnekopmolen. Jarenlang stond er slechts een armetierige piramidevormig ondertorentje, half verstopt in een bosschage, maar nu prijkt er een waardige windmolen die regelmatig door een vrijwilliger in bedrijf wordt gehouden. Een aanwinst voor het landschap. De beide paarden in de verte maken het plaatje compleet. Zie daarvoor de volgende foto.

Als een donker slagschip schoof de donderbui vol dreiging over het meer. Bij dat dreigement bleef het gelukkig, want we kregen geen spat water van boven.

Parrega 

In februari 2009 lag de trekvaart in Parrega er rimpelloos bij. De lucht was staalblauw. Hoe anders is het als de koude adem van Koning Winter Friesland in z’n greep heeft en dit traject van de Elfstedentocht op de schaats van de deelnemers het uiterste vergt door de sneeuw en onder grauwe luchten. Op weg van Workum naar Bolsward en dan verder het hoge noorden in. Maar toen ik op een vroege wintermorgen hier werd gegrepen door het verstilde moment met dat skūtsje langs de walkant, toen was ik blij dat ik m’n fototoestel bij me had om dit onvergetelijke stilleven te kunnen vastleggen.

Tjerkwerd 

In de nacht van woensdag 1 op donderdag 2 juli 2015 beleefden we een recordwarmte van circa 22 graden. Elders in Nederland piekte het kwik in de nacht tot wel 25 graden. De maan staat hoog boven het dorp Tjerkwerd waar z’n glans schittert in het water van de opvaart naar de trekvaart.

 Boerderijtje bij Noordwolde

Het zonbeschenen pannendak van het boerderijtje geeft het de glans van opperste schoonheid. Maar schijn kan bedriegen. De foto toont niet de door de tand des tijds ontstane gebreken die zo'n oud pleatske ongetwijfeld zal hebben, verborgen voor het oog van de fotograaf die zich alleen interesseert voor het mooie plaatje.

Greonterp, ooit de woonplaats van Gerard Reve in de jaren 1964-1971.

Daar waar de wereld ophoudt als het ware, waar God woont volgens Reve. Nou, als je niet religieus bent, zou je het bijna worden bij dat bescheiden klokkentorentje dat het gehucht zijn identiteit geeft.

De atalanta of admiraalvlinder

Wanneer de nazomer het tuingenoegen weer eens weet te veraangenamen, kunnen de borders ineens ook veranderen in een waar vlinderparadijs. Vooral de kleurrijke atalanta heeft een voorkeur voor de bloemenpracht hier. Een vrolijk gefladder wordt dan ons deel. Zelfs de wespen, die toch hinderlijk kunnen zijn, hebben hun voorkeur duidelijk verplaatst naar het nectarrijke deel van de tuin waar ze de vlinders ongestoord gezelschap houden. De atalanta is een veel voorkomende trekvlinder, afkomstig uit Zuid-Europa. Ze komen 's zomers naar het noorden om daar een of meer nieuwe generaties voort te brengen.
(foto 11 september 2015)

Eernewoude

Op zondag 20 september werd het Friese Merenproject met een open dag officieel afgesloten. Vijftien jaar lang heeft de provincie in samenwerking met gemeenten en ondernemers enorm veel werk verzet om Fryslān voor de watersporters aantrekkelijker te maken. Er was in het dorp en op het water van alles te beleven voor jong en oud. Mede door het gunstige weer werd het feestelijke karakter alleen maar versterkt. Er waren veel zeilboten op de wateren van De Alde Feanen. De skūtsjes van Earnewāld en Drachten waren van de partij, de pontjes waren in bedrijf, het prachtige Friese Statenjacht was te bezichtigen evenals de replica van de beroemde AEbelina.
Ik schoot er wat sfeerplaatjes vanaf een rondvaartboot.

Links het feestelijk versierde Friese Statenjacht, de boeier Friso die in 1893/1894 door de beroemde scheepsbouwer Eeltje Holtrop van der Zee ("Eeltsjebaes")  in Joure werd gebouwd.  Sinds 1954 doet deze prachtige platbodem dienst als Statenjacht van de provincie Friesland.
Daarnaast de AEbelina, een replica van een oud beurtscheepje dat als "Ebelina" of "Dorp Grouw" in 1861 eveneens gebouwd was door Eeltje Holtrop van der Zee uit Joure. Gerben Jentjes Zuidema en Wiebe Mindert Peekema voeren met dit Grouster veerscheepje over de Friese wateren. Het huidige scheepje is het eerste en enige houten skūtsje dat sinds 1900 is gebouwd door Johan Prins uit Workum.
Aan de wal lag verder nog het skūtsje van Drachten (rechts op de foto) met daarnaast nog het blauwe pontje.
Op het water van het Nationaal Park De Alde Feanen zeilde de "Eureka". Dit skūtsje is in 1905 gebouwd als de "Op Hoop van Zegen" op de werf van Barkmeijer in Sneek.