De Amsterdamse tram is het grootste trambedrijf van Nederland, en een van de grootste tramnetten van Europa. Op 3 juni 1875 werd de eerste paardentramlijn van de AOM, de Amsterdamsche Omnibus Maatschappij (opgericht in 1872 door onder meer Karel Herman Schadd), in gebruik genomen. Deze verbond de Plantage met het Leidscheplein. In het laatste kwart van de 19e eeuw werden paardentramlijnen aangelegd door de belangrijkste straten van Amsterdam en werden alle buurten binnen de Singelgracht met de Dam verbonden. Ook kwamen er lijnen naar de toenmalige nieuwbouwwijken, zodat er aan het einde van de eeuw zo'n vijftien tramlijnen waren naar onder andere de Vondelstraat, Overtoom, Willemsparkweg, Amsteldijk, Linnaeusstraat, Weesperzijde, Bilderdijkstraat en Ceintuurbaan. In de huidige tramlijnen 1, 2, 3, 4, 7, 9, 10 en 13 zijn nog duidelijk de routes van de oorspronkelijke paardentramlijnen te herkennen.

De paardentram 

Als mijn oom Ben, van oorsprong Amsterdammer, bij ons op visite kwam, ging het gesprek altijd richting auto’s (hij werkte in een garage) of oude ansichtkaarten die hij verzamelde. Zo kreeg ik de meest fraaie auto’s te zien en mijn tante Godske was een al even enthousiast verzamelaar, maar dan van fantasiekaarten en ansichtkaarten van Oud Joure.

Ooit liet hij me een boekje zien over de paardentrams in Noord-Holland. Ik was ‘verkocht’: de plaatjes spraken me zo aan. In m’n collectie zitten sindsdien verschillende afbeeldingen van paardentrams. Anton Pieck wist ze ook te waarderen. Van hem zijn schitterende platen bekend van het Damrak. Maar op deze foto zien we de paardentram die reed tussen Sloten en Amsterdam. Ooit was er een diligencedienst. In 1841 maakte die het mogelijk de inpoldering van de Haarlemmermeer te aanschouwen. Vanaf 1900 kwam er in Amsterdam een eind aan de paardentrams. Ze werden toen een voor een vervangen door electrische trams. De laatste paardentram reed in 1916 tussen Nassauplein en Sloterdijk.

Anton Pieck, paardentram op het Damrak 

Met gezwinde spoed baant de paardentram zich over het besneeuwde spoor vanaf de Dam via het Damrak richting Centraal Station.

Paardentrams Sarphatistraat 

Op deze kaart van voor 1900 zien we links de paardentram richting Frederiksplein en rechts de paardentram richting Hoge Sluis en Amstel.

Elektrische tram Union 55 

Volgens het Geheugen van de Amsterdamse Tram startte Lijn 8 op 1 april 1905 op de route Weesperzijde – Stationsplein via de Weesperstraat en de Nieuwmarkt. Sinds 16 juni 1904 reed de eerste elektrische tram hier overigens al onder lijnnummer 7. Op de oude kaart van circa 1905 passeert de Union 55 de Schreierstoren en bereikt spoedig het kopeindpunt Stationsplein.

Electrische tram 89 

De elektrische tram die je vanaf de Dam naar het station en het IJveer bracht, de vaarverbinding met het noorden van Amsterdam.

Koningsplein met electrische tram 

Op deze foto is het Koningsplein te zien, dat anders dan de naam doet vermoeden, een straat is tussen de Leidsestraat en het Singel. De electrische tram komt vanaf  het Centraal Station, Damrak, Dam en Rokin in de Spuistraat. Is vervolgens Het Spui gepasseerd en de brug over het Singel en rijdt via het Koningsplein naar de Leidsestraat. In het linker hoekpand op de hoek van het Koningsplein en de Herengracht was de tailleur Broekmans gevestigd. Een tailleur, ook wel een kleermaker, snijder of coupeur genoemd, is van oudsher iemand die bovenkleding vervaardigt.

Trams in de Leidschestraat, december 1929 

De Leidschestraat in Amsterdam vlak voor Sinterklaas. Het is een drukte van belang in de stad. Iedereen wil de Sint nog vlug een handje helpen. De foto werd op 6 december 1929 door het geïllustreerde weekblad De Stad Amsterdam gepubliceerd.

Station Amsterdam Centraal is het centraal station van de Nederlandse hoofdstad. Het is gebouwd tussen 1881 en 1889 naar ontwerp van P.J.H. Cuypers, A.L. van Gendt (stationsgebouw) en L.J. Eijmer (stationskap). Het station telt zes perrons die via drie dwarsgangen onder de vijftien sporen (waarvan 11 reizigerssporen) bereikbaar zijn. 
Het station (tot mei 2000 Amsterdam CS geheten) verving het in 1878 gesloten Station Amsterdam Willemspoort en het van 1878 tot 1889 gebruikte tijdelijke station Westerdok. Het is gebouwd op drie aangeplempte eilanden in het IJ. Hiervoor werd zand gebruikt uit de duinen bij Velsen, dat vrijkwam bij het graven van het Noordzeekanaal. Net als veel andere gebouwen in Amsterdam werd het gebouwd op houten palen (8687 stuks). 
Op 15 oktober 1889 werd het station onder enorme publieke belangstelling geopend.

Amsterdam CS spoorwegongeluk, bron: geïllustreerd weekblad Utrecht in de Woord en Beeld van 1 maart 1929.